Eindsprint

Voor me liggen zeven uitgeprinte popcornbakjes en twintig uitgeknipte kubussen. Bij het in elkaar vouwen blijkt er één zijde te missen. En dus heb ik twintig incomplete kubussen. Maar wel met Brawl Stars-print. En dáár gaat het om, maak ik mezelf wijs (mooi opgelost). Ze vormen onderdeel van een Brawl Stars kinderfeest voor mijn middelste. De helft van de genodigden heeft geen flauw benul wat Brawl Stars is. Maar dat mag de pret niet drukken.

Om de vier-, vijf- en zesjarigen enige context te bieden, vraag ik mijn middelste ‘om even uit te leggen wat Brawl Stars is’. Wat volgt is een onsamenhangend verhaal vol zéér specifieke details. Ik kan de spraakwaterval gelukkig een halt toeroepen voordat hij alle 88 karakters uit het spel uit de doeken doet.

Het wordt een middag vol popcorn, spelletjes, parcoursjes, mini-interventies (het blijven toch kleuters die je drie uur binnen de contouren van je huis en tuin hoopt te houden) en uiteraard frikandellen. “Is dit een frikandel speciaal of een gewone? Want gewone lus ik nie,” zegt een van de genodigden, terwijl hij in een schaal met mini-snacks tuurt.

Aan het eind van de middag ontvangt elk kind een zelf gefabriceerde medaille. Of medaille-armband (bij gebrek aan lange touwtjes word je creatief). De eindscore was fantastisch: 5 van de 6 kinderen vond het feest geslaagd. Een prima prestatie, al zeg ik het zelf.

Na het feest volgt er een heerlijke adempauze van welgeteld één avond. Daarna is het namelijk vaderdag. En mag ik aan de slag voor het eindejaarscadeau voor de juffen van de middelste (klassenouders whats’up!🙋🏼‍♀️) én het speciale cadeau voor de oudste kleuters die naar groep 3 vertrekken. Daarnaast heeft de oudste nog 7 kinderfeestjes op de rol staan in de laatste weken voor de zomdervakantie. Én vertrekt de jongste bij de peuters, waardoor ik ook nog op zoek wil voor een leuk afscheids’ding’ voor de peuterleidsters.

Je ziet het, ik denk enkel nog in kleurplaten, themafeesten en afscheidscadeaus. De ‘laatste-maand-van-het-schooljaar-marathon’ start met de avondvierdaagse (hoe toepasselijk) en eindigt ergens tussen de dorpskermis en het moment dat de school écht haar deuren sluit voor zes weken.

Daarover gesproken: in de zomer zul je mijn column zes weken niet ontvangen. Dan geniet ik van de zomervakantie én ga ik nieuwe inspiratie opdoen voor het volgende ‘seizoen’. Heb jij nog onderwerpen waarvan je denkt: schrijf daar eens over! Laat het me dan weten (hieronder of als reply op mijn columnmail bijvoorbeeld).